cruise ship ~ part one

Hallo,
hier heb ik het eerste stuk van mijn verhaal vertel me maar wat je er van vind en of je wilt dat ik hieraan door ga werken of dat je een ander idee hebt wat je leuk vind om te lezen
groetjes,

pandatjuh

 

Toen ik binnen kwam lopen op de nogal grote cruiseschip keek ik recht tegen de receptie aan.
Dit was de eerste keer dat ik op een cruiseschip was en voor mij was het dan een best wel grote cruiseschip, maar het cruiseschip naast ons was meer dan tien keer zo groot.
Ik liep verder naar de receptie maar zie er vreemd genoeg niemand staan. Ik keek voorzichtig nog even goed of dit wel de receptie was, maar het stond toch echt op het bordje.
Ik wilde me om draaien om te kijken of ik verderop personeel kon vinden tot ik oog in oog stond met een jongen die me nonchalant aan zat te kijken terwijl er een haarlok in zijn gezicht viel.
De jongen hoestte even maar ik begreep niet waar hij op doelde.
Nu hoorde ik achter me ook gekuch en draaide ik me om.
Opeens stond er een vrouw achter de balie, geen idee waar zij zo plotseling vandaan kwam.
Verbijsterd staarde ik haar aan terwijl ze alleen kortaf zei “vertel me nu maar wat je reserveringsnummer is want er staan nog meer mensen te wachten in de rij.”
Ik keek om en zag de jongen achter me vriendelijk glimlachen maar ondertussen een beetje ongeduldig was geworden.
Ik pakte het briefje tevoorschijn en wou het net gaan voorlezen tot ze het briefje uit mijn handen trok en me het pasje gaf voor mijn kamer.
De vrouw riep “alsjeblieft, hier je brief terug en veel plezier NEXT.”
De jongen liep nu naar de balie, ik keek naar het pasje dat ze in mijn hand had gedrukt, ik had eerder een sleutel verwacht en was dus compleet verrast.
Met al mijn spullen over mijn schouder geslagen en de handbagage die ik mee had, strompelde ik door de gang op naar nummer 3245.
Achter de receptie lag een klein restaurantje dat meer iets weg had van een soort kantine.
Ik liep langs het restaurantje en kwam langs allemaal kleine schattige kamers.
De nummers waren niet bepaald logisch geordend..
Het begon met zesduizend en het telde af… normaal gesproken telt het juist op… Ik schudde mijn hoofd en ging vol positiviteit op zoek naar mijn kamer.
Na tien minuten was die positiviteit ongeveer verdwenen, maar gelukkig was ik niet de enige.
Elke gang waarin ik rondliep zag ik allemaal mensen net als mij verward op het papier kijken en dan op de nummer van de kamers die niet leken te kloppen bij de nummering.
Net toen ik het op wou geven zag ik iets wat enorm, mega waardevol leek in mijn ogen.
Ik zag een mega coole zinvolle kaart van het cruiseschip die ze me veel eerder hadden moeten laten zien.. Ik sprintte er naar toe en pakte er één van de stapel
De nummers dwarrelde voor mijn ogen maar bijzonder genoeg vond ik mijn nummer op de kaart. Mijn kamer lag om precies te zijn naast het zwembad… het zwembad…
Ik stond nu letterlijk naast het zwembad.. Voor niks al die moeite.
Ik liep de gang op, dit keer regelrecht naar mijn kamer. Bij mijn kamer aangekomen bedacht ik opeens dat ik nu het probleem had van: hoe moet je het pasje gebruiken? #nextchallange
Ik pakte het pasje vast en zocht naar de plek waar ik het in zou moeten stoppen of voor zou moeten houden.
Ik staarde zo aandacht naar de deur dat ik niet door had dat de jongen van de balie naast me kwam staan.
“Als je het nou zo doet (hij haalde zijn pasje over mijn kamer nummer) dan gaat hij open” zei de jongen.
Ik schrok me te pletter en maakte een klein sprongetje. Maar inderdaad de deur ging open.
Ik haalde opgelucht adem en antwoordde met een “dankjewel.”
“Geen dank” zei hij met een grote glimlach op zijn gezicht “ik had het zo weer voor je gedaan, een prettig verblijf!” ik knikte hem toe en wens hem hetzelfde.
Als ik eindelijk de kamer binnenkom besef ik hoe zwaar de bagage eigenlijk op mijn rug voelt.
Ik gooide al mijn bagage neer op de grond en plofte neer op het bed dat was opgemaakt en rook naar heerlijke wasmiddel. Ik zuchtte diep, wat was dit voor cruiseschip? Waarom heeft mijn zus me hiernaartoe gestuurd? Ik haalde mijn schouder op en besloot dat ik het best mijn middag op mijn kamer kon gaan doorbrengen.
Het bed lag zo lekker zacht dat ik eventjes weg dutte en met eventjes bedoel ik dat ik pas wakker werd rond een uur of zes en me toen realiseerde dat ik nog wat eten naar binnen moest werken.
Ik pakte mijn kaart en nam me voor dit keer niet te gaan verdwalen.
Oké één gang naar links, dan een stuk rechtdoor lopen en dan een gang naar rechts, nog een stuk rechtdoor, dan weer rechts en dan zou ik er moeten zijn!
Ik kijk op en zie niets anders dan nog steeds allemaal kamers, waardeloos dit… Ik zuchtte en wilde weer terug lopen naar m’n kamer maar botste tegen iemand aan, dit keer een nieuw iemand. De jonge werd rood en mompelde een verontschuldiging. Ik glimlachte en zei “maakt niet uit, weet je misschien toevallig hoe ik bij het restaurant kan komen? Ik verdwaal hier namelijk een beetje.” De jongen lachte en zei “dat gevoel ken ik, daar had ik ook last van de eerste dagen dat ik hier was.” In mijn hoofd zei een stemmetje dat ik het wel zal kunnen vinden met deze jongen. “wat is je naam trouwens als ik het vragen mag?’ vroeg ik met ingehouden nieuwsgierigheid. De jongen grinnikte en zei “dat mag je vragen hoor, Mijn naam is Manuel en wat is de jouwe?” “Mijn naam is Mila” samen liepen we naar het restaurant waar hij me liet zien welke menu’s en ander eten ik uit zou moeten proberen.  Mijn eerste keer in het restaurant ging ik maar voor iets wat een beetje veilig en bekend klonk ik nam een paar spiesjes met pannenkoek, nutela en aardbeien erop wat, om eerlijk te zijn mega lekker smaakte. Daarna besloot ik voor een aardbeien triffle achtig iets te gaan. Dat  was een soort kwark met aardbeien. Toen ik terug kwam op mijn kamer was er nog steeds één vraag die me dwars zat. Waarom stuurde mijn zus me hier naartoe?

~the end from part 1~

 

 

 

 

 

 

When I walked in on the pretty big cruise ship I watched straight to the reception
This was the first time ever for me ever on a cruise ship,  but the cruise ship next to me was a way more bigger then this one.
I was walking further to the reception where strange enough no one was standing.
Carefully I watched  around if this was really the reception, but there was really standing a sign with: Reception.
I wanted to turn around but watched into the face of a guy where a strange hair-plucking in his hair felt.
The guy was coughing  but I didn't got what I meant.

When I turned around  I saw a woman standing behind the reception desk, no idea where she came from.
I was staring at her with my mouth wide open and she said with a irritable voice "tell me your reservation number, there are more people waiting in the queue."
I watched behind me and saw the guy still smiling at me while he did look a little bit irritated.
As fast as I could, I grabbed my paper with the reservation number and wanted to read it out loud but the woman grabbed the paper out my hands grabbed the key and threw it back.
The key wasn't a normal key but a pass that you should use in a way that I don't really know.
The woman screamed "here you are and enjoy it, NEXT"
Now the guy walked to the desk and i was watching the pass and had no idea how I should find my room.
With all my much stuff caring around me I was going to my room, room number 3245.
Behind the desk was a small restaurant, i walked through the hallway and saw little small and a bit cute.
My head was a little bit confused because… the room numbers were a little bit wrong it begin with 6000 instead of 1.
But I would find my room, I'm sure. After some minutes, maybe ten, the positivity disappeared somewhere far away from me.
Fine enough I wasn't the only one, everyone was walking with a confused face on their head.
No one did get the numbers. At the moment that i just wanted to drop myself on the floor and wanted t give up, I saw something amazing.
I saw a accumulation from cards who show you the way from the whole  cruise ship.
When I watched the card the numbers were flying around in my head but special enough i did found my number on the card.
I saw my room standing next to the swimmingpool…. the swimmingpool.. I'm standing now litterly next to the swimmingool, al this resourch for nothing.
I walked again into the hallway but this time I walked straight to my room.. I grabbed my pass en hold it somewhere where i thought it should open if i keep it here.
But nope, it didn't worked..  The guy from the reception was standing behind me and said "hey you need to hold the pass on the number like this."(he showed how it worked) and yup, it did work. I did sighted out loud thanked him. I ran into my room and did throw all my stuff on the floor, after that i jumped on the bed and felt the warmth en softness from it. I fell insleep and did woke up after 6 PM.
When i did woke up, my stomach was making weird noices and said "give me foooood."
So, I planned to walk to the restaurant and hoped that i would walk good, i grabbed the card with me and there we  go!

I grabbed the card and watched how i should walk.. okay 1 hallways to left, then one piece straight away, right, piece straight away, right, and then i should be there.
Yup, I'm bad in finding the way on a card... There wasn't a restaurant in this hallway..
I turned around and wanted to walk back but I bumped to a guy who looked the same age as me.
"I'm sorry" I said with a little red head, he said "don't worry, I'm fine! what is your name?" "ehm , my name is Mila and what is yours?" he said on a soft voice "my name is Manuel, nice to meet you!" In my head there was a voice saying that he is a nice guy. "can you tell me where the restaurant is?" he said enthusastic "of course! When i came the first time here this was a big mysterie for me too, I know how you feel right now." He showed me the restaurant and all the food you could order, you have to pick all the food up and don't eed to buy anything because that's include in the price. There was delicious food like pancakes with banana, strawberrie and nutela! and as desert cottage cheese with strawberies, moste deliciouse thing I ever tasted.
When I walked back into my room i still had one question, why did my sister send me to this place?

 

~to be continued~

 

i need to write the last part but this was it for now